Jakie są rodzaje i normy obuwia roboczego i ochronnego?

Obuwie to jeden z podstawowych elementów środków ochrony indywidualnej, który ma zapewniać pracownikowi bezpieczeństwo podczas wykonywania obowiązków i minimalizować ryzyko doznania urazu. Znajduje zastosowanie wszędzie tam, gdzie niezbędna jest ochrona stóp przed różnymi czynnikami, w tym przed zagrożeniami: mechanicznymi, chemicznymi, elektrycznymi, termicznymi oraz wywołanymi niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. W zależności od specyfiki branży oraz zajmowanego stanowiska zaleca się korzystać z odpowiedniego rodzaju obuwia.

Podział obuwia ze względu na poziom zagrożenia

Hurtownia artykułów BHP w Łodzi – Delta BHP – oferuje szeroki wybór obuwia przeznaczonego do pracy na różnych stanowiskach. Dzieli się je na 3 podstawowe klasy:

• Obuwie bezpieczne (oznaczenie S – „safety”)

Buty robocze klasy S są dedykowane pracom w najtrudniejszych warunkach, związanym m.in. z wysokim ryzykiem uszkodzenia stóp. Podnoski zabezpieczające palce przed urazami cechują się wytrzymałością na uderzenia o energii do 200 J oraz obciążenia ściskające do 15 kN. Wymagania dotyczące warunków, jakie musi spełniać obuwie ochronne, determinują normy PN-EN ISO 20345 oraz PN-EN ISO 20345:2012.

• Obuwie ochronne (oznaczenie P – „protective”)

Buty ochronne klasy P charakteryzują się wysokimi właściwościami ochronnymi. Podnoski mają za zadanie wytrzymywać uderzenia o energii na poziomie do 100 J oraz obciążenia sięgające do 10 kN. Tego rodzaju obuwie musi być zgodne z regulacjami opisywanymi przez normy PN-EN ISO 20346 oraz PN-EN ISO 20346:2014-08.

• Obuwie zawodowe (oznaczenie O – „occupational”)

Nazywane zamiennie obuwiem roboczym. Powinni korzystać z nich pracownicy, którzy wykonują obowiązki w miejscach, gdzie ochrona palców u stóp za pomocą podnosków nie jest konieczna. Mimo prostszej budowy niż pozostałe klasy obuwia, buty robocze również muszą spełniać standardy wyróżnione w przepisach – w tym przypadku dotyczy to norm PN-EN ISO 20347 oraz PN-EN ISO 20347:2012.